Konspekt zajęć w grupie 5 latków

Termin realizacji: styczeń 2014

Cel ogólny:

• stwarzanie sytuacji edukacyjnych motywujących dzieci do ważenia różnych przedmiotów, używania i stopniowania określeń, dotyczących ich ciężaru.

Cele szczegółowe:

• zapoznanie z zagadką, różnymi rodzajami wag, rymowanką i zabawą ruchową przy muzyce ;
• kształcenie umiejętności prawidłowego używania określeń: ciężki, lekki, cięższy lżejszy, taki sam;
• doskonalenie umiejętności posługiwania się wagą w zabawie: ważenie produktów spożywczych, zabawek, porównywanie ich ciężaru;
• wspomaganie dzieci w skupieniu uwagi na tym, co istotne, w uważnym spostrzeganiu
• zachęcanie do całościowego czytania wyrazów;
• przestrzeganie umów zawartych w grupie.

Metody:

• metoda samodzielnych doświadczeń oparta na inicjatywie własnej dziecka;
• metoda zadań stawianych dziecku przez nauczyciela;
• metoda żywego słowa (rozmowa, zagadka, rymowanka)
• metoda ćwiczeń

Formy:

• praca zbiorowa;
• praca indywidualna.

Środki wspomagające działanie:

• zagadka(waga), wyrazy – waga, potrafimy ważyć; różne rodzaje wag (sklepowa, szalkowa, kuchenna, lekarska, łazienkowa), prosta waga skonstruowana przez n-la, rysunek do rymowanki, produkty i przedmioty do ważenia (mąka, cukier ,kasza, sól, cukier puder, jabłka, ziemniaki, samochody, lalki, misie, klocki drewniane i plastikowe), guziki, muzyka z płyty CD, duży arkusz papieru, mazaki lizaki z buzią smutną i uśmiechniętą,

Przebieg zajęć

1. Wstęp (ćwiczenie z zakresu Kinezjologii Edukacyjnej P. Denisona):
„Witam rączki
Witam lewą
Witam prawą
Brawo ! Brawo!”

2. Zagadka. “Bardzo jest dokładna, stoi sobie w sklepie. A co ile waży, pokaże najlepiej”
Wprowadzenie do tematu. Czytanie globalne wyrazu WAGA (podział wyrazu na sylaby, głoski, wyróżnienie głoski w nagłosie i wygłosie wyrazu).

3. Zapoznanie z różnymi rodzajami wag. Odczytanie przez dzieci nazw wag.
Dzieci odpowiadają na pytania nauczyciela: „Do czego (w jakim celu) używamy wagi?”, „Gdzie możemy się spotkać z wagą (waga sklepowa, kuchenna, lekarska, łazienkowa, jubilerska, towarowa. )

4. Poznanie zasad ważenia:

• sprawdzamy, czy szalki (tacki) po obu stronach wagi są puste,
• do jednej szalki wkładamy, co chcemy zważyć,
• do drugiej szalki wkładamy klocki, (odważniki większe) i guziki, (odważniki mniejsze),
• dążymy do tego. aby “dzióbki” wagi się stykały, (wtedy będzie taki sam ciężar),
• większe rzeczy wcale nie muszą być cięższe,
• ustalamy, ile klocków i guzików waży nasz przedmiot.

5. Nauka rymowanki

Kiedy waga w równowadze szalki stoją równo, razem.
Kiedy jedna z szalek cięższa, wtedy w dół opada,
lżejsza zaś w górę się wznosi.
My ważymy i świetnie się bawimy!

6. “Potrafię już ważyć” – zabawa w eksperymentowanie

Nauczyciel prezentuje wagę szalkową. Wyjaśnia, że kiedyś do ważenia używano wagi szalkowej. Teraz używa się wag elektronicznych, które same potrafią obliczyć, ile trzeba zapłacić za towar. Ważenie jest prostsze, wygodniejsze i szybsze, niż kiedyś. Po jednej stronie wybrane dziecko układa 1 kg cukru, po drugiej 1 kg mąki. Dzieci odczytują informacje o wadze towaru na opakowaniu, obserwują i analizują zachowanie wagi. Następnie na jednej z szalek w miejsce towaru o wadze 1 kg nauczyciel kładzie np. kaszę w mniejszym opakowaniu. Poleca dzieciom określić zachowanie szalek i wskazać, który produkt jest lżejszy, a który cięższy. Następnie wybrane dziecko odczytuje informację o wadze towaru na opakowaniu, np. kaszy w stugramowym woreczku. Dzieci przeprowadzają szereg pomiarów z wykorzystaniem innych produktów spożywczych, np. jabłek, ziemniaków. Nauczyciel prosi, by zastanowiły się, w jaki sposób – nie posiadając odważników – można odważyć np. 1 kilogram?. (klocki – umowny symbol ważenia). Dzieci ważą zabawki (samochody, lalki, misie…) na wadze skonstruowanej przez n-la. porównując ich ciężar np. („miś jest lżejszy od lalki, bo idzie do góry”). Wymieniają się spostrzeżeniami i uwagami. Wynik pomiarowy zapisuje nauczyciel na arkuszu.(np. miś – waży 4 klocki, 3 guziki)

7. Zabawa ruchowa przy muzyce „Jestem wagą” – praca ramion: równoważenie – ramiona wyciągnięte w bok tak, jak ramiona wagi; w lewej szalce jest większy ciężar – opuszczenie lewego ramienia; w prawej szalce jest większy ciężar – opuszczenie prawego ramienia;

8. Zabawa: “Prawda, czy fałsz”. Dzieci za pomocą lizaków określają prawdziwość zdań (buzia uśmiechnięta – tak, buzia smutna – nie)

1. Wodę kupujemy na kilogramy (nie – po)
2. W sklepach używa się dziś wag elektronicznych (tak – tra)
3. Dawniej ważono wagami szalkowymi (tak – fi)
4. 1 kg piór jest lżejszy niż 1 kg drewna (nie – my)
5. Słoń waży mniej niż 1 kg (nie – wa)
6. Jedno opakowanie mąki waży 1 kg (tak – żyć)

Odczytanie hasła: “Potrafimy ważyć”.

9. Podsumowanie zajęć. Podziękowanie dzieciom za wspólną zabawę.