Temat: „Jesień i jej skarby” – działania twórcze.

Cele:

Ogólny:

• kształtowanie gotowości do nauki czytania i pisania.

Szczegółowe:

• wyrabianie wrażliwości i pamięci słuchowej oraz słuchu fonematycznego;
• doskonalenie spostrzegawczości i pamięci wzrokowej;
• rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji wzrokowo-ruchowej;
• rozumienie informacji zapisanych w formie uproszczonych rysunków i symboli;
• podejmowanie prób kodowania wybranych treści za pomocą tworzonych znaków.

Metody:

• słowna: rozmowa, opowieść ruchowa, zagadki;
• czynna: zadań stawianych dziecku przez nauczyciela;
• oglądowa

Formy:

• zbiorowa;
• indywidualna.

Środki wspomagające działanie:

• Tekst opowieści ruchowej „Wędrujemy po lesie”,
• obrazek przedstawiający las,
• zagadki,
• podpisy do zagadek,
• wizytówki z imionami,
• kolorowanki z kodem,
• obrazki do ćwiczeń graficznych.

Przebieg zajęcia:

1. Opowieść ruchowa z ćwiczeniami artykulacyjnymi „Wędrujemy po lesie”. Dzieci ilustrują ruchem opowiadanie nauczyciela, powtarzają słowa dźwiękonaśladowcze:
   „Pięknego jesiennego dnia przedszkolaki razem ze swoją panią wybrały się na wycieczkę do lasu. Liście pod ich stopami szeleściły na przemian cicho i głośno (szur, szur, szur). Drzewa szumiały na wietrze (szuuuuuu, szuuuuuu, szuuuuuu) i chwiały się w różne strony ich konary. Kolorowe liście odrywały się od gałęzi i tańczyły poruszane podmuchami wiatru. Dzieci podały sobie ręce i podskakiwały pomiędzy listkami, śmiejąc się wesoło (ha, ha, ha, hi, hi, hi). Nagle wiatr powiał mocniej i strącił na głowy przedszkolaków orzechy z leszczyny i sosnowe szyszki. Było to dość bolesne. Dzieci głośno krzyczały (aj, aj, ujajaj!) i chowały głowy, zakrywając je rękami. Szyszki turlały się po trawie, a potem zastygły bez ruchu w miękkim mchu. W oddali słychać było dziwne stukanie (stuk-puk, stuk-puk) – to dzięcioł wystukiwał swym dziobem leśne piosenki (odtwarzanie rytmów zaproponowanych przez nauczyciela). Na jarzębinie dzieci zobaczyły kukułkę. Wspinały się na palce, aby jej się dokładnie przyjrzeć. Ptak poruszał delikatnie skrzydełkami i głośno albo cicho kukał (kuku, kuku, kuku). Później, wysoko unosząc kolana, dzieci chodziły po miękkim mchu i zbierały kolorowe liście, które przyniosły do przedszkola jako pamiątkę z wycieczki.”
   
2. Rozwiązywanie zagadek związanych z tematyką lasu. Rozwiązanie zagadki stanowi element obrazka – dzieci odgadują zagadkę oznaczoną kolejną liczbą i odszukują ją na obrazku, odsłaniając element oznaczony taką samą liczbą. Jest to sprawdzenie poprawności odgadniętej zagadki.
3. Próba opisania obrazka na podstawie odsłoniętych fragmentów – odwoływanie się do doświadczeń dzieci (co może jeszcze być na obrazku?)
4. Układanie rymów do podanych słów: np. jeż – zwierz, brzoza – koza, trawa – zabawa, jarzębina – dziewczyna, rzeczka – wstążeczka, itp.
5. Zabawa graficzna „Co to za kształt?” Dzieci losują obrazki i nie pokazują ich innym. Następnie rysują zapamiętany kształt w powietrzu, a pozostałe dzieci odgadują, co on przedstawia, np. grzybek, choinka, chmura, słońce, listek, itp.
6. Kolorowanie obrazka jesiennego zgodnie z kodem.
7. Podpisanie pokolorowanego obrazka poprzez odszukanie swojego imienia i przyklejenie go w określonym przez nauczyciela miejscu na kartce papieru.